Yfirheyrsla: Eva Skarpaas Einarsdóttir úr ÍR

Eva Skarpaas Einarsdóttir, hlaupari úr ÍR hefur verið ansi áberandi ofarlega á ársbesta listum undanfarinna ára. Þá má reglulega finna þessa nafn þessarar 44 ára hlaupadrottningar í efri línum úrslitalista margra almenningshlaupa sem fram fara hér á landi. Hlaup.is yfirheyrði Evu fyrir skömmu.

Fljót að taka framförum
„Ég byrjað að hlaupa árið 2002 eftir hvatningu frá vinnufélaga mínum, henni Bryndísi Baldursdóttur og er hún sennilega mesti áhrifavaldurinn í mínu lífi fyrir utan mína allra nánustu. Ég byrjaði að skokka með henni í hóp sem kallaði sig „Hálftímann" og hljóp frá Laugardalslauginni kl. 6:30 á morgnana, tvisvar í viku," segir Eva sem var fljót að taka framförum og ná árangri í hlaupunum. Seinna færði Eva sig til ÍR og frá 2013 hefur hún æft undir handleiðslu Gunnars Páls Jóakimssonar með meistaraflokki félagsins.

Hlaupin stór hluti af fjölskyldulífinu
„Ég er svo lánsöm að eiga eiginmann sem deilir hlaupaáhuganum en hann heitir Þórólfur Ingi Þórsson. Við eigum þrjú börn og búum í Vogahverfinu í Reykjavík, steinsnar frá Laugardalnum og frjálsíþróttahöllinni. Þar sem hlaupin eru sameiginlegt áhugamál okkar verður að viðurkennast að stór hluti af okkar lífi snýst um hlaupin og öllu því sem þeim fylgir," viðurkennir Eva sem starfar hjá hugbúnaðarfyrirtækinu Tempo.

Fullt nafn: Eva Skarpaas Einarsdóttir.

Aldur: 44 ára.

Heimabær: Ég er Reykvíkingur í húð og hár.

Fjölskylda: Er gift Þórólfi Inga Þórssyni og við eigum þrjú börn, Gabríel sem er að verða 17 ára, Lilju 8 ára og Sonju sem er 3 ára.

Skokkhópur: Ég æfi með Meistaraflokki ÍR undir stjórn Gunnars Páls Jóakimssonar. Ég er svo sjálf í forsvari fyrir hlaupahóp sem heitir Tempo hlaup og hleypur frá Borgartúni 37 í hádeginu, tvisvar í viku. Finnið okkur á FB, allir velkomnir!

Hvenær byrjaðir þú að hlaupa? Ég byrjaði að hlaupa árið 2002, þá rétt rúmlega þrítug. Þá hafði ég aldrei stundað íþróttir og barist við ofþyngd frá barnsaldri.

Hvar er skemmtilegast að hlaupa? Mér finnst skemmtilegast að hlaupa utanvega, t.d. í Heiðmörk.

Hvenær sólarhrings er best að hlaupa? Hvenær sem er, kannski síst seint á kvöldin.

Besti hlaupafélaginn? Klárlega eiginmaðurinn! Fast á hæla hans koma Anna og hinar stelpurnar hjá ÍR, svo hlaupafélagarnir í Tempo hlaupum. Ég sakna gömlu hlaupafélaganna í Betware Runners.

Uppáhalds hlaupafatnaður? Asics fatnaður er í algjöru uppáhaldi en ég hef verið svo lánsöm að Sportís hefur styrkt mig með hlaupafatnaði og hlaupaskóm síðan 2008.
Hvernig hlaupaskó áttu? Asics í öllum útgáfum. Hleyp mest í Nimbus, utanvega nota ég Fuji Trainer/Racer og Gel-Lyte-33 eru keppnisskórnir mínir í götuhlaupum.

Hvað er ómissandi á hlaupaæfingu? Gleði og hlaupaskór.

Hvað finnst þér best að borða kvöldið og morguninn fyrir keppnishlaup? Ég er ekki með neinn sérstakan matseðil kvöldið fyrir hlaup, borða yfirleitt alltaf eitthvað hollt og gott. Ég fæ mér stundum ís með súkkulaðisósu og salthnetum í desert. Um morguninn finnst mér best að fá mér hafragraut og/eða ristaða beyglu með osti og sultu. Ég drekk tvö glös af vatni með og skelli svo í mig einum góðum kaffibolla og þá er ég til í hvað sem er.

Hleypur þú með tónlist í eyrunum? Ég hleyp með tónlist ef ég er að taka langar æfingar ein og þá er gott að hlusta á Moses Hightower. Ef ég er ein að taka langa, erfiða spretti þá er gott að hlusta á eitthvað kröftugra með Rihönnu eða eitthvað hart frá Pink.

Uppáhaldsorkudrykkur? Mér finnst drykkirnir frá Leppin góðir og uppáhalds gelin mín eru Squeezy lemon með koffíni.

Uppáhaldsbúnaður tengdur hlaupum? Góðir skór og hlaupaúr.

Mesta afrek á hlaupabrautinni? Ég hljóp á fimmta besta tíma íslenskrar konu frá upphafi í Kaupmannahafnar maraþoni og sigraði Laugavegshlaupið árið 2008. Sigrar á Vesturgötunni, í Haukahlaupinu, Vestmannaeyjahlaupinu, Gullprettinum og Mt. Esja Ultra II þar sem ég á brautarmet kvenna, standa líka uppúr. Því erfiðara sem hlaupið reynist manni því sterkari er upplifunin.

Á hvaða árstíma er skemmtilegast að hlaupa? Á Íslandi er best að hlaupa á sumrin.

Hleypur þú eftir æfingaáætlun? Já, ég fæ mínar æfingaáætlanir frá Gunnari Páli.

Hvar hleypur þú helst? Í Laugardalnum, í Fossvoginum og í miðbænum.

Stundar þú aðra líkamsrækt en hlaup? Ég hjóla, hleyp upp stiga þegar tækifæri gefast, geri upphífingar og nota eigin líkamsþyngd við styrktaræfingar. Ánægjan mín af hreyfingu tengist að miklu leyti útiverunni. Þú finnur mig ekki í ræktinni.

Hver eru markmið þín til lengri og skemmri tíma þegar kemur að hlaupum? Aðalmarkmiðið er að geta hlaupið í gegnum lífið, þ.e. að hugsa svo vel um mig að það sé mögulegt. Það er mér mikilvægara að geta hlaupið 10 km þegar ég er áttræð en að hlaupa 10 km á einhverjum ákveðnum hraða í dag, þó svo að sub 40 sé ennþá mjög freistandi. Annars er alltaf markmiðið að gera eins vel og ég get hverju sinni.

Skráir þú niður æfingar þínar, ef svo er með hvaða hætti? Ég nota Garmin hlaupaúr og Garmin Connect til að halda utan um æfingarnar mínar.

Áttu einhverja skemmtilega sögu sem tengist hlaupunum? Ég á allavega dramatíska sögu. Ég tók þátt í Ármannshlaupinu árið 2013 og var þá nálægt mínu besta formi. Hljóp eins og engill, passaði uppá pace fyrstu 5 km og bætti svo í á bakaleiðinni.

Þegar 1,5 km voru eftir af hlaupinu fékk ég snarpan sting rétt fyrir ofan vinstri ökklann sem hvarf aftur um leið. Nokkrum skrefum síðar fann ég hvernig beinið brast í fætinum. Ég reyndi að haltra nokkur skref áfram en það var morgunljóst að fóturinn var brotinn. Ég hoppaði á öðrum fæti út úr brautinni og húkkaði mér far að rásmarkinu til að finna manninn minn, frekar niðurbrotin eins og gefur að skilja og sá jafnvel fyrir mér að hlaupaferillinn væri á enda. Sem betur fer var þetta hreint og gott brot þvert í gegnum minna beinið í leggnum (fibula) en ekkert verra.

Ég átti upphaflega að vera sex vikur í gifsi en eftir tvær heimsóknir á slysó, annars vegar eftir að hafa bleytt gifsið í sundi... (já ég veit, vandræðalegt) og hins vegar til að biðja um að fá eitthvað þægilegra til að geta alla vega hjólað á meðan ég var að jafna mig, þá sagði læknirinn sem tók á móti mér: „Það þýðir ekkert að hafa fólk eins og þig í gipsi, ég tek það bara. Farðu varlega og vertu skynsöm og þú finnur út úr því hvenær og hvað þú mátt gera". Ég gæti ekki verið þessum lækni þakklátari fyrir skilninginn, sex vikum eftir fótbrotið hljóp ég í Reykjavíkurmaraþoni, 10 km á innan við 50 mínútum til að standa við mitt í áheitasöfnun fyrir hana Ágústu Vá-gústu ofurhetju :)